Microsoft.VisualStudio.TestPlatform.TestFramework

Metoda TestMethod do wykonania.

Pobiera nazwę metody testowej.

Pobiera nazwę klasy testowej.

Pobiera zwracany typ metody testowej.

Pobiera parametry metody testowej.

Pobiera element methodInfo dla metody testowej.

This is just to retrieve additional information about the method. Do not directly invoke the method using MethodInfo. Use ITestMethod.Invoke instead.

Wywołuje metodę testową.

Argumenty przekazywane do metody testowej (np. w przypadku opartej na danych) Wynik wywołania metody testowej. This call handles asynchronous test methods as well.

Pobierz wszystkie atrybuty metody testowej.

Informacja o tym, czy atrybut zdefiniowany w klasie nadrzędnej jest prawidłowy. Wszystkie atrybuty.

Pobierz atrybut określonego typu.

System.Attribute type. Informacja o tym, czy atrybut zdefiniowany w klasie nadrzędnej jest prawidłowy. Atrybuty określonego typu.

Element pomocniczy.

Sprawdzany parametr nie ma wartości null.

Parametr. Nazwa parametru. Komunikat. Throws argument null exception when parameter is null.

Sprawdzany parametr nie ma wartości null i nie jest pusty.

Parametr. Nazwa parametru. Komunikat. Throws ArgumentException when parameter is null.

Wyliczenie dotyczące sposobu dostępu do wierszy danych w teście opartym na danych.

Wiersze są zwracane po kolei.

Wiersze są zwracane w kolejności losowej.

Atrybut do definiowania danych wbudowanych dla metody testowej.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Obiekt danych.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy , które pobiera tablicę argumentów.

Obiekt danych. Więcej danych.

Pobiera dane do wywoływania metody testowej.

Pobiera lub ustawia nazwę wyświetlaną w wynikach testu do dostosowania.

Wyjątek niejednoznacznej asercji.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat. Wyjątek.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Klasa InternalTestFailureException. Używana do określenia wewnętrznego błędu przypadku testowego

This class is only added to preserve source compatibility with the V1 framework. For all practical purposes either use AssertFailedException/AssertInconclusiveException.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat wyjątku. Wyjątek.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat wyjątku.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Atrybut określający, że jest oczekiwany wyjątek określonego typu

Inicjuje nowe wystąpienie klasy z oczekiwanym typem

Typ oczekiwanego wyjątku

Inicjuje nowe wystąpienie klasy z oczekiwanym typem i komunikatem do uwzględnienia, gdy test nie zgłasza żadnego wyjątku.

Typ oczekiwanego wyjątku Komunikat do dołączenia do wyniku testu, jeśli test nie powiedzie się, ponieważ nie zostanie zgłoszony wyjątek

Pobiera wartość wskazującą typ oczekiwanego wyjątku

Pobiera lub ustawia wartość wskazującą, czy typy pochodne typu oczekiwanego wyjątku są traktowane jako oczekiwane

Pobiera komunikat do uwzględnienia w wyniku testu, jeśli test nie powiedzie się z powodu niezgłoszenia wyjątku

Weryfikuje, czy typ wyjątku zgłoszonego przez test jednostkowy jest oczekiwany

Wyjątek zgłoszony przez test jednostkowy

Klasa podstawowa dla atrybutów, które określają, że jest oczekiwany wyjątek z testu jednostkowego

Inicjuje nowe wystąpienie klasy z domyślnym komunikatem o braku wyjątku

Inicjuje nowe wystąpienie klasy z komunikatem o braku wyjątku

Komunikat do dołączenia do wyniku testu, jeśli test nie powiedzie się, ponieważ nie zostanie zgłoszony wyjątek

Pobiera komunikat do uwzględnienia w wyniku testu, jeśli test nie powiedzie się z powodu niezgłoszenia wyjątku

Pobiera komunikat do uwzględnienia w wyniku testu, jeśli test nie powiedzie się z powodu niezgłoszenia wyjątku

Pobiera domyślny komunikat bez wyjątku

Nazwa typu atrybutu ExpectedException Domyślny komunikat bez wyjątku

Określa, czy wyjątek jest oczekiwany. Jeśli wykonanie metody zakończy się normalnie, oznacza to, że wyjątek był oczekiwany. Jeśli metoda zgłosi wyjątek, oznacza to, że wyjątek nie był oczekiwany, a komunikat zgłoszonego wyjątku jest dołączony do wyniku testu. Klasy można użyć dla wygody. Jeśli zostanie użyta klasa i asercja nie powiedzie się, wynik testu zostanie ustawiony jako Niejednoznaczny.

Wyjątek zgłoszony przez test jednostkowy

Zgłoś ponownie wyjątek, jeśli jest to wyjątek AssertFailedException lub AssertInconclusiveException

Wyjątek do ponownego zgłoszenia, jeśli jest to wyjątek asercji

Ta klasa jest zaprojektowana w taki sposób, aby pomóc użytkownikowi wykonującemu testy jednostkowe dla typów używających typów ogólnych. Element GenericParameterHelper zachowuje niektóre typowe ograniczenia typów ogólnych, takie jak: 1. publiczny konstruktor domyślny 2. implementuje wspólny interfejs: IComparable, IEnumerable

Inicjuje nowe wystąpienie klasy , które spełnia ograniczenie „newable” w typach ogólnych języka C#.

This constructor initializes the Data property to a random value.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy , które inicjuje właściwość Data wartością dostarczoną przez użytkownika.

Dowolna liczba całkowita

Pobiera lub ustawia element Data

Wykonuje porównanie wartości dwóch obiektów GenericParameterHelper

obiekt, z którym ma zostać wykonane porównanie Wartość true, jeśli obiekt ma tę samą wartość co obiekt „this” typu GenericParameterHelper. W przeciwnym razie wartość false.

Zwraca wartość skrótu tego obiektu.

Kod skrótu.

Porównuje dane dwóch obiektów .

Obiekt do porównania. Liczba ze znakiem, która wskazuje wartości względne tego wystąpienia i wartości. Thrown when the object passed in is not an instance of .

Zwraca obiekt IEnumerator, którego długość jest określona na podstawie właściwości Data.

Obiekt IEnumerator

Zwraca obiekt GenericParameterHelper równy bieżącemu obiektowi.

Sklonowany obiekt.

Umożliwia użytkownikom rejestrowanie/zapisywanie śladów z testów jednostek w celach diagnostycznych.

Procedura obsługi elementu LogMessage.

Komunikat do zarejestrowania.

Zdarzenie, które ma być nasłuchiwane. Zgłaszane, gdy składnik zapisywania testu jednostkowego zapisze jakiś komunikat. Zwykle zużywane przez adapter.

Interfejs API składnika zapisywania testu do wywołania na potrzeby rejestrowania komunikatów.

Format ciągu z symbolami zastępczymi. Parametry dla symboli zastępczych.

Atrybut TestCategory używany do określenia kategorii testu jednostkowego.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy i stosuje kategorię do testu.

Kategoria testu.

Pobiera kategorie testu, które zostały zastosowane do testu.

Klasa podstawowa atrybutu „Category”

The reason for this attribute is to let the users create their own implementation of test categories. - test framework (discovery, etc) deals with TestCategoryBaseAttribute. - The reason that TestCategories property is a collection rather than a string, is to give more flexibility to the user. For instance the implementation may be based on enums for which the values can be OR'ed in which case it makes sense to have single attribute rather than multiple ones on the same test.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy . Stosuje kategorię do testu. Ciągi zwrócone przez element TestCategories są używane w poleceniu /category do filtrowania testów

Pobiera kategorię testu, która została zastosowana do testu.

Klasa AssertFailedException. Używana do wskazania niepowodzenia przypadku testowego

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat. Wyjątek.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Kolekcja klas pomocniczych na potrzeby testowania różnych warunków w ramach testów jednostkowych. Jeśli testowany warunek nie zostanie spełniony, zostanie zgłoszony wyjątek.

Pobiera pojedyncze wystąpienie funkcji Assert.

Users can use this to plug-in custom assertions through C# extension methods. For instance, the signature of a custom assertion provider could be "public static void IsOfType<T>(this Assert assert, object obj)" Users could then use a syntax similar to the default assertions which in this case is "Assert.That.IsOfType<Dog>(animal);" More documentation is at "https://github.com/Microsoft/testfx-docs".

Testuje, czy określony warunek ma wartość true, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość false.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to true. Thrown if is false.

Testuje, czy określony warunek ma wartość true, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość false.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to true. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość false. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is false.

Testuje, czy określony warunek ma wartość true, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość false.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to true. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość false. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is false.

Testuje, czy określony warunek ma wartość false, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość true.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to false. Thrown if is true.

Testuje, czy określony warunek ma wartość false, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość true.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to false. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość true. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is true.

Testuje, czy określony warunek ma wartość false, i zgłasza wyjątek, jeśli warunek ma wartość true.

Warunek, którego wartość oczekiwana przez test to false. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość true. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is true.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma inną wartość.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test to null. Thrown if is not null.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma inną wartość.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test to null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie ma wartości null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not null.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma inną wartość.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test to null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie ma wartości null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not null.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość inną niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma wartość null.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test jest inna niż null. Thrown if is null.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość inną niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma wartość null.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test jest inna niż null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is null.

Testuje, czy określony obiekt ma wartość inną niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli ma wartość null.

Obiekt, którego wartość oczekiwana przez test jest inna niż null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element ma wartość null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is null.

Testuje, czy oba określone obiekty przywołują ten sam obiekt, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe nie przywołują tego samego obiektu.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Thrown if does not refer to the same object as .

Testuje, czy oba określone obiekty przywołują ten sam obiekt, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe nie przywołują tego samego obiektu.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest tym samym elementem co . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if does not refer to the same object as .

Testuje, czy oba określone obiekty przywołują ten sam obiekt, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe nie przywołują tego samego obiektu.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest tym samym elementem co . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if does not refer to the same object as .

Testuje, czy określone obiekty przywołują inne obiekty, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe przywołują ten sam obiekt.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Thrown if refers to the same object as .

Testuje, czy określone obiekty przywołują inne obiekty, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe przywołują ten sam obiekt.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest taki sam jak element . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if refers to the same object as .

Testuje, czy określone obiekty przywołują inne obiekty, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty wejściowe przywołują ten sam obiekt.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest taki sam jak element . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if refers to the same object as .

Testuje, czy określone wartości są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, której oczekuje test. Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, która według testu nie powinna pasować . Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, która według testu nie powinna pasować . Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie wartości są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

The type of values to compare. Pierwsza wartość do porównania. To jest wartość, która według testu nie powinna pasować . Druga wartość do porównania. To jest wartość utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone obiekty są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest obiekt, którego oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone obiekty są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest obiekt, którego oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone obiekty są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są różne. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest obiekt, którego oczekuje test. Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone obiekty są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone obiekty są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone obiekty są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwa obiekty są równe. Różne typy liczbowe są traktowane jako różne, nawet jeśli wartości logiczne są równe. Wartość 42L jest różna od wartości 42.

Pierwszy obiekt do porównania. To jest wartość, która zgodnie z testem powinna nie pasować do elementu . Drugi obiekt do porównania. To jest obiekt utworzony przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa, której oczekuje test. Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa, której oczekuje test. Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa, której oczekuje test. Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. Test oczekuje, że ta wartość zmiennoprzecinkowa nie będzie zgodna z elementem . Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. Test oczekuje, że ta wartość zmiennoprzecinkowa nie będzie zgodna z elementem . Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi lub różny o mniej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości zmiennoprzecinkowe są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. Test oczekuje, że ta wartość zmiennoprzecinkowa nie będzie zgodna z elementem . Druga wartość zmiennoprzecinkowa do porównania. To jest wartość zmiennoprzecinkowa utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi lub różny o mniej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji, której oczekuje test. Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji, której oczekuje test. Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji, której oczekuje test. Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest różny od elementu o więcej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. Test oczekuje, że ta wartość podwójnej precyzji nie będzie pasować do elementu . Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. Test oczekuje, że ta wartość podwójnej precyzji nie będzie pasować do elementu . Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi lub różny o mniej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone wartości podwójnej precyzji są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwsza wartość podwójnej precyzji do porównania. Test oczekuje, że ta wartość podwójnej precyzji nie będzie pasować do elementu . Druga wartość podwójnej precyzji do porównania. To jest wartość podwójnej precyzji utworzona przez testowany kod. Wymagana dokładność. Wyjątek zostanie zgłoszony, tylko jeśli jest różny od elementu o co najwyżej . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi lub różny o mniej niż . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli są różne.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, którego oczekuje test. Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe. Na potrzeby tego porównania jest używana niezmienna kultura.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone ciągi są różne, i zgłasza wyjątek, jeśli są równe.

Pierwszy ciąg do porównania. To jest ciąg, który według testu nie powinien pasować do elementu . Drugi ciąg do porównania. To jest ciąg utworzony przez testowany kod. Wartość logiczna wskazująca, czy porównanie uwzględnia wielkość liter. (Wartość true wskazuje porównanie bez uwzględniania wielkości liter). Obiekt CultureInfo, który określa informacje dotyczące porównania specyficznego dla kultury. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określony obiekt jest wystąpieniem oczekiwanego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwany typ nie należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu powinien być określonego typu. Oczekiwany typ elementu . Thrown if is null or is not in the inheritance hierarchy of .

Testuje, czy określony obiekt jest wystąpieniem oczekiwanego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwany typ nie należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu powinien być określonego typu. Oczekiwany typ elementu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest wystąpieniem typu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is null or is not in the inheritance hierarchy of .

Testuje, czy określony obiekt jest wystąpieniem oczekiwanego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwany typ nie należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu powinien być określonego typu. Oczekiwany typ elementu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest wystąpieniem typu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is null or is not in the inheritance hierarchy of .

Testuje, czy określony obiekt nie jest wystąpieniem nieprawidłowego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli podany typ należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu nie powinien być określonego typu. Element nie powinien być tego typu. Thrown if is not null and is in the inheritance hierarchy of .

Testuje, czy określony obiekt nie jest wystąpieniem nieprawidłowego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli podany typ należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu nie powinien być określonego typu. Element nie powinien być tego typu. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest wystąpieniem typu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not null and is in the inheritance hierarchy of .

Testuje, czy określony obiekt nie jest wystąpieniem nieprawidłowego typu, i zgłasza wyjątek, jeśli podany typ należy do hierarchii dziedziczenia obiektu.

Obiekt, który według testu nie powinien być określonego typu. Element nie powinien być tego typu. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest wystąpieniem typu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not null and is in the inheritance hierarchy of .

Zgłasza wyjątek AssertFailedException.

Always thrown.

Zgłasza wyjątek AssertFailedException.

Komunikat do dołączenia do wyjątku. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Always thrown.

Zgłasza wyjątek AssertFailedException.

Komunikat do dołączenia do wyjątku. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Always thrown.

Zgłasza wyjątek AssertInconclusiveException.

Always thrown.

Zgłasza wyjątek AssertInconclusiveException.

Komunikat do dołączenia do wyjątku. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Always thrown.

Zgłasza wyjątek AssertInconclusiveException.

Komunikat do dołączenia do wyjątku. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Always thrown.

Statyczne przeciążenia metody equals są używane do porównywania wystąpień dwóch typów pod kątem równości odwołań. Ta metoda nie powinna być używana do porównywania dwóch wystąpień pod kątem równości. Ten obiekt zawsze będzie zgłaszał wyjątek za pomocą metody Assert.Fail. Użyj metody Assert.AreEqual i skojarzonych przeciążeń w testach jednostkowych.

Obiekt A Obiekt B Zawsze wartość false.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throw exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Typ wyjątku, którego zgłoszenie jest oczekiwane.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException , jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Element wykonywanie delegata.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException, jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Element wykonywanie delegata.

Testuje, czy kod określony przez delegata zgłasza wyjątek dokładnie typu (a nie jego typu pochodnego) i zgłasza wyjątek AssertFailedException, jeśli kod nie zgłasza wyjątku lub zgłasza wyjątek typu innego niż .

Delegat dla kodu do przetestowania, który powinien zgłosić wyjątek. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zgłasza wyjątku typu . Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Type of exception expected to be thrown. Thrown if does not throws exception of type . Element wykonywanie delegata.

Zastępuje znaki null („\0”) ciągiem „\\0”.

Ciąg do wyszukania. Przekonwertowany ciąg ze znakami null zastąpionymi ciągiem „\\0”. This is only public and still present to preserve compatibility with the V1 framework.

Funkcja pomocnicza, która tworzy i zgłasza wyjątek AssertionFailedException

nazwa asercji zgłaszającej wyjątek komunikat opisujący warunki dla błędu asercji Parametry.

Sprawdza parametry pod kątem prawidłowych warunków

Parametr. Nazwa asercji. nazwa parametru komunikat dla wyjątku nieprawidłowego parametru Parametry.

Bezpiecznie konwertuje obiekt na ciąg, obsługując wartości null i znaki null. Wartości null są konwertowane na ciąg „(null)”. Znaki null są konwertowane na ciąg „\\0”.

Obiekt do przekonwertowania na ciąg. Przekonwertowany ciąg.

Asercja ciągu.

Pobiera pojedyncze wystąpienie funkcji CollectionAssert.

Users can use this to plug-in custom assertions through C# extension methods. For instance, the signature of a custom assertion provider could be "public static void ContainsWords(this StringAssert cusomtAssert, string value, ICollection substrings)" Users could then use a syntax similar to the default assertions which in this case is "StringAssert.That.ContainsWords(value, substrings);" More documentation is at "https://github.com/Microsoft/testfx-docs".

Testuje, czy określony ciąg zawiera podany podciąg, i zgłasza wyjątek, jeśli podciąg nie występuje w testowanym ciągu.

Ciąg, który powinien zawierać ciąg . Ciąg, którego wystąpienie jest oczekiwane w ciągu . Thrown if is not found in .

Testuje, czy określony ciąg zawiera podany podciąg, i zgłasza wyjątek, jeśli podciąg nie występuje w testowanym ciągu.

Ciąg, który powinien zawierać ciąg . Ciąg, którego wystąpienie jest oczekiwane w ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie znajduje się w ciągu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not found in .

Testuje, czy określony ciąg zawiera podany podciąg, i zgłasza wyjątek, jeśli podciąg nie występuje w testowanym ciągu.

Ciąg, który powinien zawierać ciąg . Ciąg, którego wystąpienie jest oczekiwane w ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie znajduje się w ciągu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not found in .

Testuje, czy określony ciąg rozpoczyna się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie rozpoczyna się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwany początek to . Ciąg, który powinien być prefiksem ciągu . Thrown if does not begin with .

Testuje, czy określony ciąg rozpoczyna się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie rozpoczyna się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwany początek to . Ciąg, który powinien być prefiksem ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zaczyna się ciągiem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if does not begin with .

Testuje, czy określony ciąg rozpoczyna się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie rozpoczyna się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwany początek to . Ciąg, który powinien być prefiksem ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie zaczyna się ciągiem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if does not begin with .

Testuje, czy określony ciąg kończy się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie kończy się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwane zakończenie to . Ciąg, który powinien być sufiksem ciągu . Thrown if does not end with .

Testuje, czy określony ciąg kończy się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie kończy się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwane zakończenie to . Ciąg, który powinien być sufiksem ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie kończy się ciągiem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if does not end with .

Testuje, czy określony ciąg kończy się podanym podciągiem, i zgłasza wyjątek, jeśli testowany ciąg nie kończy się podciągiem.

Ciąg, którego oczekiwane zakończenie to . Ciąg, który powinien być sufiksem ciągu . Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie kończy się ciągiem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if does not end with .

Testuje, czy określony ciąg pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg nie pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg ma pasować. Thrown if does not match .

Testuje, czy określony ciąg pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg nie pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg ma pasować. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie pasuje do wzorca . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if does not match .

Testuje, czy określony ciąg pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg nie pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg ma pasować. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie pasuje do wzorca . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if does not match .

Testuje, czy określony ciąg nie pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który nie powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg nie powinien pasować. Thrown if matches .

Testuje, czy określony ciąg nie pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który nie powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg nie powinien pasować. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element dopasowania . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if matches .

Testuje, czy określony ciąg nie pasuje do wyrażenia regularnego, i zgłasza wyjątek, jeśli ciąg pasuje do wyrażenia.

Ciąg, który nie powinien pasować do wzorca . Wyrażenie regularne, do którego ciąg nie powinien pasować. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element dopasowania . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if matches .

Kolekcja klas pomocniczych na potrzeby testowania różnych warunków skojarzonych z kolekcjami w ramach testów jednostkowych. Jeśli testowany warunek nie jest spełniony, zostanie zgłoszony wyjątek.

Pobiera pojedyncze wystąpienie funkcji CollectionAssert.

Users can use this to plug-in custom assertions through C# extension methods. For instance, the signature of a custom assertion provider could be "public static void AreEqualUnordered(this CollectionAssert cusomtAssert, ICollection expected, ICollection actual)" Users could then use a syntax similar to the default assertions which in this case is "CollectionAssert.That.AreEqualUnordered(list1, list2);" More documentation is at "https://github.com/Microsoft/testfx-docs".

Testuje, czy określona kolekcja zawiera podany element, i zgłasza wyjątek, jeśli element nie znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który powinien należeć do kolekcji. Thrown if is not found in .

Testuje, czy określona kolekcja zawiera podany element, i zgłasza wyjątek, jeśli element nie znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który powinien należeć do kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie znajduje się w ciągu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not found in .

Testuje, czy określona kolekcja zawiera podany element, i zgłasza wyjątek, jeśli element nie znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który powinien należeć do kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie znajduje się w ciągu . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not found in .

Testuje, czy określona kolekcja nie zawiera podanego elementu, i zgłasza wyjątek, jeśli element znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który nie powinien należeć do kolekcji. Thrown if is found in .

Testuje, czy określona kolekcja nie zawiera podanego elementu, i zgłasza wyjątek, jeśli element znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który nie powinien należeć do kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element znajduje się w kolekcji . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is found in .

Testuje, czy określona kolekcja nie zawiera podanego elementu, i zgłasza wyjątek, jeśli element znajduje się w kolekcji.

Kolekcja, w której ma znajdować się wyszukiwany element. Element, który nie powinien należeć do kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element znajduje się w kolekcji . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji mają wartości inne niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli którykolwiek element ma wartość null.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane elementy o wartości null. Thrown if a null element is found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji mają wartości inne niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli którykolwiek element ma wartość null.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane elementy o wartości null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera element o wartości null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if a null element is found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji mają wartości inne niż null, i zgłasza wyjątek, jeśli którykolwiek element ma wartość null.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane elementy o wartości null. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera element o wartości null. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if a null element is found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są unikatowe, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolne dwa elementy w kolekcji są równe.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane zduplikowane elementy. Thrown if a two or more equal elements are found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są unikatowe, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolne dwa elementy w kolekcji są równe.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane zduplikowane elementy. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera co najmniej jeden zduplikowany element. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if a two or more equal elements are found in .

Testuje, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są unikatowe, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolne dwa elementy w kolekcji są równe.

Kolekcja, w której mają być wyszukiwane zduplikowane elementy. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera co najmniej jeden zduplikowany element. Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if a two or more equal elements are found in .

Testuje, czy dana kolekcja stanowi podzbiór innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolny element podzbioru znajduje się także w nadzbiorze.

Kolekcja powinna być podzbiorem . Kolekcja powinna być nadzbiorem Thrown if an element in is not found in .

Testuje, czy dana kolekcja stanowi podzbiór innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolny element podzbioru znajduje się także w nadzbiorze.

Kolekcja powinna być podzbiorem . Kolekcja powinna być nadzbiorem Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy elementu w nie można odnaleźć w . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Thrown if an element in is not found in .

Testuje, czy dana kolekcja stanowi podzbiór innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli dowolny element podzbioru znajduje się także w nadzbiorze.

Kolekcja powinna być podzbiorem . Kolekcja powinna być nadzbiorem Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy elementu w nie można odnaleźć w . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if an element in is not found in .

Testuje, czy jedna kolekcja nie jest podzbiorem innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli wszystkie elementy w podzbiorze znajdują się również w nadzbiorze.

Kolekcja nie powinna być podzbiorem . Kolekcja nie powinna być nadzbiorem Thrown if every element in is also found in .

Testuje, czy jedna kolekcja nie jest podzbiorem innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli wszystkie elementy w podzbiorze znajdują się również w nadzbiorze.

Kolekcja nie powinna być podzbiorem . Kolekcja nie powinna być nadzbiorem Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy każdy element w kolekcji znajduje się również w kolekcji . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Thrown if every element in is also found in .

Testuje, czy jedna kolekcja nie jest podzbiorem innej kolekcji, i zgłasza wyjątek, jeśli wszystkie elementy w podzbiorze znajdują się również w nadzbiorze.

Kolekcja nie powinna być podzbiorem . Kolekcja nie powinna być nadzbiorem Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy każdy element w kolekcji znajduje się również w kolekcji . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if every element in is also found in .

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają te same elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli któraś z kolekcji zawiera element niezawarty w drugiej kolekcji.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy oczekiwane przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Thrown if an element was found in one of the collections but not the other.

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają te same elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli któraś z kolekcji zawiera element niezawarty w drugiej kolekcji.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy oczekiwane przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy element został odnaleziony w jednej z kolekcji, ale nie ma go w drugiej. Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Thrown if an element was found in one of the collections but not the other.

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają te same elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli któraś z kolekcji zawiera element niezawarty w drugiej kolekcji.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy oczekiwane przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy element został odnaleziony w jednej z kolekcji, ale nie ma go w drugiej. Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if an element was found in one of the collections but not the other.

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają różne elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje zawierają identyczne elementy bez względu na porządek.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy, co do których test oczekuje, że będą inne niż rzeczywista kolekcja. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Thrown if the two collections contained the same elements, including the same number of duplicate occurrences of each element.

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają różne elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje zawierają identyczne elementy bez względu na porządek.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy, co do których test oczekuje, że będą inne niż rzeczywista kolekcja. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera te same elementy co . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Thrown if the two collections contained the same elements, including the same number of duplicate occurrences of each element.

Testuje, czy dwie kolekcje zawierają różne elementy, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje zawierają identyczne elementy bez względu na porządek.

Pierwsza kolekcja do porównania. Zawiera elementy, co do których test oczekuje, że będą inne niż rzeczywista kolekcja. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element zawiera te same elementy co . Komunikat jest wyświetlany w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if the two collections contained the same elements, including the same number of duplicate occurrences of each element.

Sprawdza, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są wystąpieniami oczekiwanego typu i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwanego typu nie ma w hierarchii dziedziczenia jednego lub większej liczby elementów.

Kolekcja zawierająca elementy, co do których test oczekuje, że będą elementami określonego typu. Oczekiwany typ każdego elementu kolekcji . Thrown if an element in is null or is not in the inheritance hierarchy of an element in .

Sprawdza, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są wystąpieniami oczekiwanego typu i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwanego typu nie ma w hierarchii dziedziczenia jednego lub większej liczby elementów.

Kolekcja zawierająca elementy, co do których test oczekuje, że będą elementami określonego typu. Oczekiwany typ każdego elementu kolekcji . Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy elementu w nie jest wystąpieniem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if an element in is null or is not in the inheritance hierarchy of an element in .

Sprawdza, czy wszystkie elementy w określonej kolekcji są wystąpieniami oczekiwanego typu i zgłasza wyjątek, jeśli oczekiwanego typu nie ma w hierarchii dziedziczenia jednego lub większej liczby elementów.

Kolekcja zawierająca elementy, co do których test oczekuje, że będą elementami określonego typu. Oczekiwany typ każdego elementu kolekcji . Komunikat do uwzględnienia w wyjątku, gdy elementu w nie jest wystąpieniem . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if an element in is null or is not in the inheritance hierarchy of an element in .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są równe, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje nie są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja oczekiwana przez test. Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element nie jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is not equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Thrown if is equal to .

Testuje, czy określone kolekcje są nierówne, i zgłasza wyjątek, jeśli dwie kolekcje są równe. Równość jest definiowana jako zawieranie tych samych elementów w takim samym porządku i ilości. Różne odwołania do tej samej wartości są uznawane za równe.

Pierwsza kolekcja do porównania. To jest kolekcja, co do której test oczekuje , że nie będzie zgodna . Druga kolekcja do porównania. To jest kolekcja utworzona przez testowany kod. Implementacja porównania do użycia podczas porównywania elementów kolekcji. Komunikat do dołączenia do wyjątku, gdy element jest równy elementowi . Komunikat jest wyświetlony w wynikach testu. Tablica parametrów do użycia podczas formatowania elementu . Thrown if is equal to .

Określa, czy pierwsza kolekcja jest podzbiorem drugiej kolekcji. Jeśli któryś zbiór zawiera zduplikowane elementy, liczba wystąpień elementu w podzbiorze musi być mniejsza lub równa liczbie wystąpień w nadzbiorze.

Kolekcja, co do której test oczekuje, że powinna być zawarta w . Kolekcja, co do której test oczekuje, że powinna zawierać . Wartość true, jeśli jest podzbiorem kolekcji , w przeciwnym razie wartość false.

Tworzy słownik zawierający liczbę wystąpień każdego elementu w określonej kolekcji.

Kolekcja do przetworzenia. Liczba elementów o wartości null w kolekcji. Słownik zawierający liczbę wystąpień każdego elementu w określonej kolekcji.

Znajduje niezgodny element w dwóch kolekcjach. Niezgodny element to ten, którego liczba wystąpień w oczekiwanej kolekcji jest inna niż w rzeczywistej kolekcji. Kolekcje są uznawane za różne odwołania o wartości innej niż null z tą samą liczbą elementów. Obiekt wywołujący jest odpowiedzialny za ten poziom weryfikacji. Jeśli nie ma żadnego niezgodnego elementu, funkcja zwraca wynik false i parametry wyjściowe nie powinny być używane.

Pierwsza kolekcja do porównania. Druga kolekcja do porównania. Oczekiwana liczba wystąpień elementu lub 0, jeśli nie ma żadnego niezgodnego elementu. Rzeczywista liczba wystąpień elementu lub 0, jeśli nie ma żadnego niezgodnego elementu. Niezgodny element (może mieć wartość null) lub wartość null, jeśli nie ma żadnego niezgodnego elementu. wartość true, jeśli znaleziono niezgodny element; w przeciwnym razie wartość false.

porównuje obiekty przy użyciu funkcji object.Equals

Klasa podstawowa dla wyjątków struktury.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat. Wyjątek.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Komunikat.

Silnie typizowana klasa zasobów do wyszukiwania zlokalizowanych ciągów itp.

Zwraca buforowane wystąpienie ResourceManager używane przez tę klasę.

Przesłania właściwość CurrentUICulture bieżącego wątku dla wszystkich przypadków przeszukiwania zasobów za pomocą tej silnie typizowanej klasy zasobów.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg dostępu ma nieprawidłową składnię.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwana kolekcja zawiera następującą liczbę wystąpień elementu <{2}>: {1}. Rzeczywista kolekcja zawiera następującą liczbę wystąpień: {3}. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Znaleziono zduplikowany element: <{1}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwano: <{1}>. Przypadek jest inny w wartości rzeczywistej: <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwano różnicy nie większej niż <{3}> między oczekiwaną wartością <{1}> i wartością rzeczywistą <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwana wartość: <{1} ({2})>. Rzeczywista wartość: <{3} ({4})>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwana wartość: <{1}>. Rzeczywista wartość: <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwano różnicy większej niż <{3}> między oczekiwaną wartością <{1}> a wartością rzeczywistą <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwano dowolnej wartości z wyjątkiem: <{1}>. Wartość rzeczywista: <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie przekazuj typów wartości do metody AreSame(). Wartości przekonwertowane na typ Object nigdy nie będą takie same. Rozważ użycie metody AreEqual(). {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: {0} — niepowodzenie. {1}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do asynchronicznej metody TestMethod z elementem UITestMethodAttribute, które nie są obsługiwane. Usuń element asynchroniczny lub użyj elementu TestMethodAttribute.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Obie kolekcje są puste. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Obie kolekcje zawierają te same elementy.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Odwołania do obu kolekcji wskazują ten sam obiekt kolekcji. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Obie kolekcje zawierają te same elementy. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: {0}({1}).

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: (null).

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: (object).

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg „{0}” nie zawiera ciągu „{1}”. {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: {0} ({1}).

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie można użyć metody Assert.Equals dla asercji. Zamiast tego użyj metody Assert.AreEqual i przeciążeń.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Liczba elementów w kolekcjach nie jest zgodna. Oczekiwana wartość: <{1}>. Wartość rzeczywista: <{2}>.{0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Element w indeksie {0} nie jest zgodny.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Element w indeksie {1} nie ma oczekiwanego typu. Oczekiwany typ: <{2}>. Rzeczywisty typ: <{3}>.{0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Element w indeksie {1} ma wartość (null). Oczekiwany typ: <{2}>.{0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg „{0}” nie kończy się ciągiem „{1}”. {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nieprawidłowy argument. Element EqualsTester nie może używać wartości null.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie można przekonwertować obiektu typu {0} na typ {1}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Przywoływany obiekt wewnętrzny nie jest już prawidłowy.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Parametr „{0}” jest nieprawidłowy. {1}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Właściwość {0} ma typ {1}. Oczekiwano typu {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: {0} Oczekiwany typ: <{1}>. Rzeczywisty typ: <{2}>.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg „{0}” nie jest zgodny ze wzorcem „{1}”. {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Niepoprawny typ: <{1}>. Rzeczywisty typ: <{2}>. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg „{0}” jest zgodny ze wzorcem „{1}”. {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie określono atrybutu DataRowAttribute. Atrybut DataTestMethodAttribute wymaga co najmniej jednego atrybutu DataRowAttribute.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie zgłoszono wyjątku. Oczekiwany wyjątek: {1}. {0}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Parametr „{0}” jest nieprawidłowy. Wartość nie może być równa null. {1}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Inna liczba elementów.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie można odnaleźć konstruktora z określoną sygnaturą. Może być konieczne ponowne wygenerowanie prywatnej metody dostępu lub element członkowski może być zdefiniowany jako prywatny w klasie podstawowej. W drugim przypadku należy przekazać typ, który definiuje element członkowski w konstruktorze obiektu PrivateObject. .

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Nie można odnaleźć określonego elementu członkowskiego ({0}). Może być konieczne ponowne wygenerowanie prywatnej metody dostępu lub element członkowski może być zdefiniowany jako prywatny w klasie podstawowej. W drugim przypadku należy przekazać typ, który definiuje element członkowski w konstruktorze obiektu PrivateObject. .

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Ciąg „{0}” nie rozpoczyna się od ciągu „{1}”. {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Oczekiwanym typem wyjątku musi być typ System.Exception lub typ pochodzący od typu System.Exception.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: (Nie można pobrać komunikatu dotyczącego wyjątku typu {0} z powodu wyjątku).

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Metoda testowa nie zgłosiła oczekiwanego wyjątku {0}. {1}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Metoda testowa nie zgłosiła wyjątku. Wyjątek był oczekiwany przez atrybut {0} zdefiniowany w metodzie testowej.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Metoda testowa zgłosiła wyjątek {0}, ale oczekiwano wyjątku {1}. Komunikat o wyjątku: {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Metoda testowa zgłosiła wyjątek {0}, ale oczekiwano wyjątku {1} lub typu, który od niego pochodzi. Komunikat o wyjątku: {2}.

Wyszukuje zlokalizowany ciąg podobny do następującego: Zgłoszono wyjątek {2}, ale oczekiwano wyjątku {1}. {0} Komunikat o wyjątku: {3} Ślad stosu: {4}.

wyniki testu jednostkowego

Test został wykonany, ale wystąpiły problemy. Problemy mogą obejmować wyjątki lub asercje zakończone niepowodzeniem.

Test został ukończony, ale nie można stwierdzić, czy zakończył się powodzeniem, czy niepowodzeniem. Może być używany dla przerwanych testów.

Test został wykonany bez żadnych problemów.

Test jest obecnie wykonywany.

Wystąpił błąd systemu podczas próby wykonania testu.

Upłynął limit czasu testu.

Test został przerwany przez użytkownika.

Stan testu jest nieznany

Udostępnia funkcjonalność pomocnika dla platformy testów jednostkowych

Pobiera komunikaty wyjątku, w tym rekursywnie komunikaty wszystkich wewnętrznych wyjątków

Wyjątek, dla którego mają zostać pobrane komunikaty ciąg z informacjami o komunikacie o błędzie

Wyliczenie dla limitów czasu, które może być używane z klasą . Typ wyliczenia musi być zgodny

Nieskończone.

Atrybut klasy testowej.

Pobiera atrybut metody testowej, który umożliwia uruchomienie tego testu.

Wystąpienie atrybutu metody testowej zdefiniowane w tej metodzie. do użycia do uruchamiania tego testu. Extensions can override this method to customize how all methods in a class are run.

Atrybut metody testowej.

Wykonuje metodę testową.

Metoda testowa do wykonania. Tablica obiektów TestResult reprezentujących wyniki testu. Extensions can override this method to customize running a TestMethod.

Atrybut inicjowania testu.

Atrybut oczyszczania testu.

Atrybut ignorowania.

Atrybut właściwości testu.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Nazwa. Wartość.

Pobiera nazwę.

Pobiera wartość.

Atrybut inicjowania klasy.

Atrybut oczyszczania klasy.

Atrybut inicjowania zestawu.

Atrybut oczyszczania zestawu.

Właściciel testu

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Właściciel.

Pobiera właściciela.

Atrybut priorytetu służący do określania priorytetu testu jednostkowego.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Priorytet.

Pobiera priorytet.

Opis testu

Inicjuje nowe wystąpienie klasy do opisu testu.

Opis.

Pobiera opis testu.

Identyfikator URI struktury projektu CSS

Inicjuje nowe wystąpienie klasy dla identyfikatora URI struktury projektu CSS.

Identyfikator URI struktury projektu CSS.

Pobiera identyfikator URI struktury projektu CSS.

Identyfikator URI iteracji CSS

Inicjuje nowe wystąpienie klasy dla identyfikatora URI iteracji CSS.

Identyfikator URI iteracji CSS.

Pobiera identyfikator URI iteracji CSS.

Atrybut elementu roboczego służący do określania elementu roboczego skojarzonego z tym testem.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy dla atrybutu WorkItem.

Identyfikator dla elementu roboczego.

Pobiera identyfikator dla skojarzonego elementu roboczego.

Atrybut limitu czasu służący do określania limitu czasu testu jednostkowego.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Limit czasu.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy ze wstępnie ustawionym limitem czasu

Limit czasu

Pobiera limit czasu.

Obiekt TestResult zwracany do adaptera.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy .

Pobiera lub ustawia nazwę wyświetlaną wyniku. Przydatny w przypadku zwracania wielu wyników. Jeśli ma wartość null, nazwa metody jest używana jako nazwa wyświetlana.

Pobiera lub ustawia wynik wykonania testu.

Pobiera lub ustawia wyjątek zgłoszony, gdy test kończy się niepowodzeniem.

Pobiera lub ustawia dane wyjściowe komunikatu rejestrowanego przez kod testu.

Pobiera lub ustawia dane wyjściowe komunikatu rejestrowanego przez kod testu.

Pobiera lub ustawia ślady debugowania przez kod testu.

Gets or sets the debug traces by test code.

Pobiera lub ustawia czas trwania wykonania testu.

Pobiera lub ustawia indeks wiersza danych w źródle danych. Ustawia tylko dla wyników oddzielnych uruchomień wiersza danych w teście opartym na danych.

Pobiera lub ustawia wartość zwracaną metody testowej. (Obecnie zawsze wartość null).

Pobiera lub ustawia pliki wyników dołączone przez test.

Określa parametry połączenia, nazwę tabeli i metodę dostępu do wiersza w przypadku testowania opartego na danych.

[DataSource("Provider=SQLOLEDB.1;Data Source=source;Integrated Security=SSPI;Initial Catalog=EqtCoverage;Persist Security Info=False", "MyTable")] [DataSource("dataSourceNameFromConfigFile")]

Nazwa domyślnego dostawcy dla źródła danych.

Domyślna metoda uzyskiwania dostępu do danych.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy . To wystąpienie zostanie zainicjowane z dostawcą danych, parametrami połączenia, tabelą danych i metodą dostępu do danych w celu uzyskania dostępu do źródła danych.

Niezmienna nazwa dostawcy danych, taka jak System.Data.SqlClient Parametry połączenia specyficzne dla dostawcy danych. OSTRZEŻENIE: parametry połączenia mogą zawierać poufne dane (na przykład hasło). Parametry połączenia są przechowywane w postaci zwykłego tekstu w kodzie źródłowym i w skompilowanym zestawie. Należy ograniczyć dostęp do kodu źródłowego i zestawu, aby chronić te poufne informacje. Nazwa tabeli danych. Określa kolejność dostępu do danych.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy . To wystąpienie zostanie zainicjowane z parametrami połączenia i nazwą tabeli. Określ parametry połączenia i tabelę danych w celu uzyskania dostępu do źródła danych OLEDB.

Parametry połączenia specyficzne dla dostawcy danych. OSTRZEŻENIE: parametry połączenia mogą zawierać poufne dane (na przykład hasło). Parametry połączenia są przechowywane w postaci zwykłego tekstu w kodzie źródłowym i w skompilowanym zestawie. Należy ograniczyć dostęp do kodu źródłowego i zestawu, aby chronić te poufne informacje. Nazwa tabeli danych.

Inicjuje nowe wystąpienie klasy . To wystąpienie zostanie zainicjowane z dostawcą danych i parametrami połączenia skojarzonymi z nazwą ustawienia.

Nazwa źródła danych znaleziona w sekcji <microsoft.visualstudio.qualitytools> pliku app.config.

Pobiera wartość reprezentującą dostawcę danych źródła danych.

Nazwa dostawcy danych. Jeśli dostawca danych nie został wyznaczony w czasie inicjowania obiektu, zostanie zwrócony domyślny dostawca obiektu System.Data.OleDb.

Pobiera wartość reprezentującą parametry połączenia dla źródła danych.

Pobiera wartość wskazującą nazwę tabeli udostępniającej dane.

Pobiera metodę używaną do uzyskiwania dostępu do źródła danych.

Jedna z . Jeśli nie zainicjowano , zwróci wartość domyślną .

Pobiera nazwę źródła danych znajdującego się w sekcji <microsoft.visualstudio.qualitytools> w pliku app.config.

Atrybut dla testu opartego na danych, w którym dane można określić bezpośrednio.

Znajdź wszystkie wiersze danych i wykonaj.

Metoda testowa. Tablica elementów .

Uruchamianie metody testowej dla testu opartego na danych.

Metoda testowa do wykonania. Wiersz danych. Wyniki wykonania.